ماداگاسکار کشوری جزیره‌ای است که در اقیانوس هند گرفته است. این کشور بیش از ۲۸ میلیون نفر جمعیت دارد. [۱] پایتخت ماداگاسکار آنتاناناریوو [۲] و و مالاگاسی و فرانسوی زبان‌های رسمی آن می‌باشند.
۲۶ درصد ساکین ماداگاسکار از نژاد مرینا [۳] ، ۱۵ درصد بتسیمیساراکا [۴] ، ۱۲ درصد بیتسلئو [۵]، ۷ ، ۷ درصد تسیمتی [۶]، ۶ ، ۶ درصد ساکالاوا a href=”#_ftn۷” name=”_ftnref۷”>[۷] ، ۵ درصد انتیساکا [۸] ، ۵ درصد انتاندوری [۹] ، و ۲۴ درصد دیگر نیز از سایر قومیت‌ها می‌باشند. [۱۰] بیش از ۸۵ درصد مردم این کشور پیرو دین مسیحیت هستند. همچنین، نزدیک به ۷ درصد بی‌دین، ۴ درصد پیرو آئین‌های بومی و ۳ درصد نیز مسلمان می‌باشند. [۱۱]
اسلام در قرن ششم تا قرن نهم توسط مهاجرین مسلمان از عربستان، خلیج‌فارس، آسیای جنوب‌شرقی و هند به این منطقه راه پیدا کرد. همچنین مهاجرت مسلمانان آفریقای‌شرقی باعث گسترش اسلام در این مناطق گردید. اما از سال ۱۹۷۲میلادی، مخالفت با مسلمانان آغاز شده و در حادثه سرکوب مسلمانان مجنگا، شماری کشته و تعدادی نیز از جزیره رانده شدند. [۱۲]
شیعیان ماداگاسکار به سه گروه تقسیم می‌شوند: شیعیان خوجه اثناعشری که بخش عمده اقتصاد ماداگاسکار را در اختیار دارند. آنها در شهرهای مختلف این کشور مرکز و مسجد دارند؛ شیعیان بومی اثناعشری: بنا بر برخی آمارها، ۵۰۰۰ تن از بومیان ماداگاسکار پیرو مکتب اهل بیت (ع) هستند؛ بهره‌ها: گروهی از اسماعیلیان هند بودند که به این کشور مهاجرت کرده‌اند. [۱۳]
مراکز اسلامی و شیعی مختلفی در ماداگاسکار فعّالیت می‌کنند ازجمله انجمن مسلمانان شیعه، مدرسه حضرت فاطمه معصومه (س)، مرکز دارالقرآن و الحدیث، شبکه رادیویی صوت الحکمه شیعه، حوزه علمیه منتظر المهدی (عج) بلال مسلم میشن، و جماعت شیعیان خوجه اثناعشری مقیم ماداگاسکار. از میان شخصیت‌های مسلمان این کشور نیز می‌توان معجز محمدحسن خمیس، عضور شورای منطقه‌ای و نواز مولو رئیس خوجه‌های اثناعشری ماداگاسکار را نام برد.
منابع:
[۱] “Madagascar Population ۱۹۵۰-۲۰۲۱”. Macrotrends. Retrieved ۱۴ July ۲۰۲۱.
[۲] Antananarivo
[۳] Merina
[۴] Betsimisaraka
[۵] Betsileo
[۶] Tsimihety
[۷] Sakalava
[۸] Antaisaka
[۹] Antandroy
[۱۰] “MADAGASCAR: general data”. Populstat.info. Archived from the original on ۹ February ۲۰۱۴. Retrieved ۱۵ July ۲۰۱۳.
[۱۱] “Madagascar”. Global Religious Futures. Pew Research Center. Retrieved ۱۴ July ۲۰۲۱.
[۱۲] گلی زواره، غلامرضا، سرزمین اسلام: شناخت کشورهای اسلامی و نواحی مسلمان‌نشین جهان، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، قم، ۱۳۷۶ش، ص۴۴۹.
[۱۳] روغنی، زهرا، شیعیان خوجه در آینه تاریخ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۸۷ش، ص۹۴.
