بلغارستان کشوری در جنوب شرقی اروپا است که حدود ۷ میلیون نفر جمعیت دارد. [۱] پایتخت این کشور شهر صوفیه و زبان رسمی آن بلغاری است. نزدیک به ۸۴ درصد جمعیت بلغارستان را بلغارها و ۱۰ درصد را نیز ترکها و کولیها تشکیل میدهند. همچنین گروههایی از روسها، رومانیها، ارمنیها، یونانیها و سایر اقلیتهای کوچک نیز در این کشور سکونت دارند. [۲] ۷۶ درصد مردم بلغارستان پیرو مسیحیت ارتدکس، ۱۰ درصد مسلمان، و نزدیک به ۱۲ درصد نیز بیدین هستند. [۳]
اسلام در قرن ۱۴ میلادی و همزمان با فتوحات عثمانیها در شرق اروپا به بلغارستان راه یافت. [۴] پس از استقلال بلغارستان، شماری از مسلمانان این کشور به دلیل فشارهای مسیحیان مجبور به مهاجرت شدند. این رویه در دوران حاکمیت حزب کمونیست، به واسطهی سیاستهای دین ستیزی نظام حاکم، شدت بیشتری گرفت. سرانجام پس از فروپاشی کمونیسم، بسیاری از حقوق اولیه برای اقلیت مسلمان بلغارستان به رسمیت شناخته شد. [۵] امروزه مسلمانان بلغارستان در فضای سیاسی کشور نیز حضوری فعال دارند، به طوریکه ۲۴ نماینده از ۲۵۰ نماینده مجلس این کشور مسلمان هستند. جمعیت مسلمانان بلغارستان، متشکّل از اهلسنت حنفی (اکثریت)، شیعیان، علویان و بکتاشیان است. [۶] در سال ۲۰۰۱ میلادی، بلغارستان با در اختیار داشتن ۱۲۰۰ مسجد، رتبهی اول را در بین کشورهای اروپایی داشته است. [۷]
در کشور بلغارستان، مسلمانان مراکز، تشکّلها و نیز نشریات مخصوص به خود در اختیار دارند. برخی از مهمترین این نهادها عبارتند از نهضت حقوق و آزادیها، شورای عالی مذهبی مسلمانان، مؤسسه کمک بین المللی برای توسعه فرهنگ اسلامی، اتحادیه دموکراتیک رومنیهای بلغارستان، اتحادیه دموکراتیک روما، نشریهی پراواای اسوبودی (حقوق و آزادی)، و روزنامه میوسیومانی. [۸]
منابع:
[۱] https://www.worldometers.info/world-population/bulgaria-population/
[۲]Bulgar (people) – Britannica Online Encyclopedia
[۳] “۲۰۱۱ census of Bulgaria” (PDF) (به Bulgarian). National Statistical Institute of Bulgaria. Retrieved ۲۰ December ۲۰۱۱.
[۴]وضعیت اقلیت مسلمان در بلغارستان
[۵] کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
[۶] جغرافیای تشیع، ص۲۵۶-۲۵۷.
[۷] سایت تقریب، «بلغارستان؛ صاحب بیشترین تعداد مساجد در اروپا»، بازدید:۳۰بهمن ۱۳۹۹ش.
[۸] د.ا.د. ترک، ذیل بلغارستان – Islam and Islamic groups: a world wide reference guide , ed. Farzana Shaikh, London ۱۹۹۲; Bulgaria