ونزوئلا کشوری فراقارّهای در شمال آمریکای جنوبی است که تعداد زیادی جزیره در دریای کارائیب دارد. جمعیت این کشور ۲۸ میلیون نفر[۱] و پایتخت آن شهر کاراکاس است. با توجه به سابقهی سلطهی استعماری امپراتوری اسپانیا بر آمریکای لاتین، فرهنگ و زبان این کشور نیز از اسپانیای نو تأثیر گرفته و لذا امروزه زبان رسمی ونزوئلا اسپانیایی است.[۲] با این وجود،۳۱ زبان بومی دیگر نیز در این کشور بهکار برده میشوند.
از نظر نژادی،۵۲ درصد جمعیت ونزوئلا مستیزو، ۴۴ درصد سفیدپوست، ۳ درصد سیاهپوست و بقیه از سایر قومیتها هستند.[۳] دین اکثریت مردم ونزوئلا ( ۷۱ درصد) مسیحیت کاتولیک است. همچنین، پروتستانها ۱۷ درصد، ندانمگرا/بیدین ۷ درصد و پیروان بقیهی ادیان ۳ درصد جمعیت این کشور را تشکیل میدهند.[۴] اقلیتی از مسلمانان نیز (حدود ۱۰۰ هزار نفر) که عمدتاً لبنانی و سوریتبارند، در ونزوئلا زندگی میکنند.[۵]
اسلام براى نخستین بار در دوره استعمار اسپانیاییها، توسط مهاجران مسلمان به ونزوئلا وارد شد، اما به خاطر مشکلات مهاجران در آن زمان، جایگاه قابل توجهى در این کشور به دست نیاورد. در هر حال، مسلمانانى که در نیمه دوم قرن بیستم میلادى از کشورهایى چون سوریه، لبنان، فلسطین و پاکستان به ونزوئلا مهاجرت کردند، پایهگذار اولین جماعت مسلمان در این کشور بودند. در سال ۱۹۹۶میلادی نیز اولین مرکز اسلامى در کاراکاس تأسیس شد.
گسترش تشیّع در ونزوئلا با مهاجرت شیعیان لبنان به این منطقه رقم خورد که از نیمۀ دوم قرن بیستم آغاز شده و تاکنون ادامه دارد. طبق برخی گزارشها شمار شیعیان ونزوئلا حدود ۲۰ هزار نفر است که عمدتاً در کاراکاس و جزیره مارگاریتا ساکن هستند.[۶] شیعیان دو گروه سیاسی مطرح امل و حزبالله را تشکیل میدهند.[۷] پراکندگی شیعیان در ونزوئلا، موجب پایهگذاری مراکز اسلامی متعددی در این کشور شده است از جمله: مرکز امام مهدی (عج) در جزیره مارگاریتا، مسجد حضرت رسول اکرم (ص) در شهر سانفنکس، مرکز امام هادی (ع) در شهر کاراکاس، مرکز اسلامی در شهر والنسیا، مرکز اهل بیت(ع) در شهر ماراکایبو، و مرکز اسلامی در شهر پروتولاکورز.[۸]
منابع:
[۱] “Population by Country (2020) – Worldometer”. www.worldometers.info. Retrieved ۲۰۲۰-۰۸-۰۳.
[۲] «Venezuela – Language, Culture, Customs and Etiquette». www.commisceo-global.com. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۸-۲۳.
[۳] “Resultado Básico del XIV Censo Nacional de Población y Vivienda 2011 (Mayo 2014)” (PDF). Ine.gov.ve. p. ۲۹. Retrieved ۸ September ۲۰۱۴.
[۴] Aguire, Jesus Maria (June 2012). “Informe Sociográfico sobre la religión en Venezuela” (PDF) (به Spanish). El Centro Gumilla. Archived from the original (PDF) on 24 September 2015. Retrieved ۵ April ۲۰۱۵.
[۵] https://en.wikipedia.org/wiki/Venezuela
[۶] خبرگزاری ابنا
[۷] خبرگزاری ابنا؛ تشیع در ونزوئلا
[۸] خبرگزاری ابنا