امارات متحده عربی

امارت متحده عربی یک پادشاهی مطلقه‌ی فدرال است که در جنوب‌غربی قارّه‌ی آسیا قرار دارد. این کشور اتّحادی از هفت شیخ‌نشین کوچک به نام‌های ابوظبی (پایتخت)، دبی، شارجه، عجمان، فجیره، رأس‌الخیمه و ام‌القوین است که پس از استقلال از بریتانیا در ۱۹۷۱ میلادی شکل گرفت. جمعیت امارات متحده عربی نزدیک به ۱۰ میلیون نفر است. [۱] زبان رسمی این کشور عربی است، ولی انگلیسی، چینی، اردو و هندی نیز میان مردم رواج دارند.
فقط ۳۸ درصد اهالی این کشور اصلیت اماراتی دارند، و حدود ۴۵ درصد از اعراب دیگر کشورهای عربی هستند. دیگران نیز بیشتر از تبار ایرانی، اروپایی‌، چینی‌، هندی و پاکستانی هستند. [۲]
اسلام دین رسمی امارات متحده عربی است. اکثریت (۸۵ درصد) مسلمانان این کشور اهل سنت هستند. [۳] مسیحیان کاتولیک و پروتستان نیز بدنه‌ی اصلی اقلیت مسیحیت در این کشور را تشکیل می‌دهند. به علاوه، آئین بودا، یهود، بهائیت و دروزیه هم در این کشور پیروانی دارند[۴].
بر اساس نقل‌های تاریخی، اسلام در سده نخست قمری به این منطقه راه یافت. در خصوص شیعیان امارات متحده عربی، اطلاعات چندانی در اختیار نیست. بیشتر شیعیان این کشور در شهرهای دبی و شارچه سکونت دارند و بخش اعظمی از آن‌ها نیز ایرانی هستند. [۵]
بیش از ۴۸۱۸ مسجد در امارات متحده عربی وجود دارد که اکثر آن‌ها در شهرهای دبی، ابوظبی و شارجه قرار دارند. مسجد حضرت زهراء (س) شارجه، مسجد امام حسین(ع) دبی، حسینیه گِراشی‌ها و حسینیه لاریهای دبی از جمله مساجد و مراکز مذهبی شیعیان در امارات متحده عربی می‌باشند.
منابع:
[۱] “UAE Population Statistics”
[۲]https://fa.wikipedia.org/wiki/%D۸%A۷%D۹%۸۵%D۸%A۷%D۸%B۱%D۸%A۷%D۸%AA_%D۹%۸۵%D۸%AA%D۸%AD%D۸%AF%D۹%۸۷_%D۸%B۹%D۸%B۱%D۸%A۸%DB%۸C
[۳] “The World Factbook”. CIA.
[۴] “United Arab Emirates International Religious Freedom Report, Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor (۲۰۰۹)”. U.S. Department of State. Archived from the original on ۳۱ October ۲۰۰۹.
[۵] محمدرضا حافظ نیا، خلیج فارس و نقش استراتژیک تنگه هرمز، ص۲۴۴.