فیلیپین کشوری مجمعالجزایری در جنوب شرقی آسیا است. جمعیت این کشور نزدیک به ۱۱۰ میلیون نفر برآورد شده است.[۱] پایتخت فیلیپین مانیل و زبان رسمی آن فیلیپینی و انگلیسی است.[۲] ۲۹ درصد مردم فیلیپین را نژاد فیلیپینی، ۲۳ درصد سبوئانو و ۱۰ درصد را ایلکانو تشکیل داده و بقیه نیز از سایر قومیتها هستند. همچنین، ۹۰ درصد مردم فیلیپین مسیحی (۸۱ درصد کاتولیک و ۹ درصد پروتستان) و ۱۰ درصد باقیمانده عمدتاً مسلمانان هستند.[۳]
اسلام در سال ۱۳۸۰ میلادی به وسیله جهانگردان و بازرگانان مسلمان عرب، هندی و ایرانی به این کشور راه یافت. در اوایل قرن ۱۴ میلادی نیز اسلام در جزیره میندانائو فیلیپین گسترش پیدا کرد. از اینرو، امروزه بیشتر مسلمانان فیلیپین در میندانائو، سولو و سایر جزایر جنوبی این کشور زندگی میکنند. [۴]در تاریخ سیاسی مسلمانان فیلیپین، ۴ قرن مبارزه با استعمارگران اسپانیائی، متجاوزان آمریکائی و ژاپنی ثبت شده است.[۵]
پس از انقلاب اسلامی ایران، مسلمانان فیلیپین به تشیّع گرایش پیدا کردند؛ در واقع گروهی از سادات که علائق شیعی داشتند اسلام را به این کشور آورده و بدین ترتیب زمینهساز گرایش مردم فیلیپین به سمت اسلام شیعی شدند.[۶] از جمله مراکز شیعیان در فیلیپین میتوان به مسجد و مدرسه امام المهدی(عج)، انجمن امامیه، انجمن اهل بیت(ع)، و مدرسه ثقلین اشاره کرد.[۷]
یکی از برجستهترین جلوههای حضور و نفوذ تشیّع در فیلیپین، منطقهای در جنوب این کشور به نام پادانگ کربلا است. بر اساس اسناد تاریخی، در سال ۱۸۹۸ میلادی، جنگی نابرابر میان مهاجمان آمریکایی با مسلمانان مورو در جنوب فیلیپین رخ داد که طی آن تمامی ۷۰۰ جنگجوی فیلیپینی به غیر از ۷ نفر به طرز فجیعی کشته شدند. بعد از این واقعه، فیلیپینیها به نشانه مظلومیت کربلا، این منطقه را پادانگ کربلا نامگذاری کردند. هر ساله به مناسبت ماه محرم، شماری از شیعیان با حضور در این مکان، ضمن برگزاری مراسم عزای حسینی، یاد و خاطرهی کشتهشدگان فیلیپینی را نیز گرامی میدارند.[۸]
[۱] “Population by Country (۲۰۲۰) – Worldometer”. www.worldometers.info. Retrieved ۲۰۲۰-۱۰-۱۹.
[۲] Joselito Guianan Chan; Managing Partner. “۱۹۸۷ Constitution of the Republic of the Philippines, Article XIV, Section ۷”. Chan Robles & Associates Law Firm. Retrieved May ۴, ۲۰۱۳.
[۳] “۲۰۱۹ Philippines In Figures” (as of June ۲۰۱۹), Philippine Statistics Authority.
[۴] توکلی، محمد کاظم، مسلمانان مورو؛ تاریخ اجتماعی مسلمانان جنوب فیلیپین، انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۶۲ش، ص۴۶.
[۵]گلی زواره، غلامرضا، سرزمین اسلام؛ شناخت کشورهای اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی،قم، ۱۳۷۷ش، ص۲۳۲،۲۳.
[۶]مرکز اسناد انقلاب اسلامی
[۷] وضعیت نامناسب مدرسه شیعیان فیلیپین – سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی – تابناک؛ حمله داعش به مسجد امام علی در فیلیپین – ترویج فرهنگ اهل بیت(ع) در فیلیپین
[۸]سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
