کویت کشوری نفت‌خیز در غرب آسیا است. پایتخت این کشور شهر کویت و جمعیت آن بیش از ۴ میلیون نفر می‌باشد. [۱] زبان رسمی کویت عربی نوین معیار است[۲] ، و انگلیسی و فرانسوی زبان‌های دوم و سوم این کشور به حساب می‌آیند. ناگفته نماند گویشی از فارسی به نام فارسی کویتی نیز در میان عجم‌های کویت رایج است. [۳] اکثریت جمعیت کویت را مهاجران (عمدتاً عرب) تشکیل می‌دهند. همچنین آسیایی، آفریقایی نیز جزو گروه‌های مهاجرین در کویت هستند. [۴] بیشتر شهروندان کویت مسلمان بوده و برآورد می‌شود که بالغ بر ۶۵ درصد آنها اهل سنت و حدود ۴۰ درصد شیعه باشند. [۵] جمعیت کوچکی از مسیحیان به همراه پیروان بهائیت، هندو، سیک و بودائیان در کویت زندگی می‌کنند. [۶]
عمده شیعیان کویت را مهاجرینی از کشورهایی نظیر ایران، عراق، عربستان و بحرین تشکیل می‌دهند که به دلایل مختلف همچون بهبود وضع اقتصادی و تجارت به این کشور مهاجرت کرده‌اند. [۷]
جامعه شیعیان کویت شامل چهار گروه اصلی است: سلاله عرفی ساکنان اولیه بحرین؛ مهاجرینی که از حصه عربستان به کویت آمده‌اند؛ عرب‌های شیعه؛ و ایرانی‌ها. از نظر مکتب فکری-اعتقادی نیز شیعیان کویت به چهار نحله‌ی شیخیه، اخباریه، اصولیه، و خوئیه تعلّق دارند.
فعالیت‌های دینی تشکیلاتی شیعیان کویت در قالب نهادهای شیعی مانند حزب الدعوه، انجمن دانشجویان شیعه، جمعیۀ الثقافیه الاجتماعیه، و ائتلاف الاسلامی الوطنی صورت می‌گیرد.
مضاف بر این، با توجه به آزادی فعالیت مذهبی شیعیان در کویت، مساجد و حسینیه‌های شیعیان حتی در محله‌های اهل سنت نیز ساخته شده‌اند. تعداد مساجد شیعیان در کویت به ۵۶ مسجد و شمار حسینیه‌ها نیز به ۱۱۶ می‌رسد.
یکی از ویژگی‌های شیعیان کویت، فعالیت و تحرّک سیاسی آنان است. از جمله علل حضور شیعیان کویت در عرصه‌ی سیاسی می‌توان به انقلاب اسلامی ایران، پیدایش جنبش‌های اصلاح‌گرا مانند حزب الله لبنان، و حمایت کویت از عراق در دوران جنگ ایران و عراق اشاره کرد.
منابع:
[۱] https://www.worldometers.info/world-population/kuwait-population/
[۲] page ۱۹ بایگانی‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
[۳] Taqi, Hanan (۲۰۱۰). Two ethnicities, three generations: Phonological variation and change in Kuwait (PDF) (PhD). Newcastle University. Archived from the original (PDF) on ۱۹ October ۲۰۱۳. Retrieved ۵ December ۲۰۱۶.
[۴] “Nationality by Religion in Kuwait ۲۰۱۸”. Statistic PACI. Archived from the original on ۱۳ March ۲۰۱۴. Retrieved ۴ February ۲۰۱۹ – “Kuwait residency cap for expats touches off maelstrom”. Gulf News. ۱ February ۲۰۱۴. Archived from the original on ۶ February ۲۰۱۴.
[۵] “The Evolution of U. S. -Turkish Relations in a Transatlantic Context” (PDF). Strategic Studies Institute. p. ۸۷. Archived from the original (PDF) on ۱۸ March ۲۰۱۵.
[۶] “International Religious Freedom Report for ۲۰۰۷”. وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا. ۲۰۰۷. Retrieved ۱۲ March ۲۰۱۶.
[۷]میر رضوی و لفورکی، بهزاد، فیروزه، راهنمای منطقه و کشورهای حوزه خلیج‌فارس، موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران، ۱۳۸۳، ص۳۵۰.
